کانال نیکاراگوئه کانال transoceanic از طریق نیکاراگوئه که لینک های اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام اقیانوس به آبراه پاناما را رقیب است. ایده احداث آبراه بزرگ را اولین بار در اوایل دوران استعمار به عنوان یک جایگزین به گزینه پاناما پيشنهاد شده است. ناپلئون سوم نوشت: مقاله در مورد امکان سنجی آن در اوایل قرن 19. در اوایل قرن 20th، ایالات متحده آمریکا برنامه های رها شده برای ساخت آبراه را پس از آن منافع فرانسه در کانال پاناما را خریداری . از اواخر قرن 19 به قرن 21st مطرح گزینه نیکاراگوئه کانال از زمان به زمان با ذینفعان مختلف ابراز علاقه در احداث یا تامین مالی پروژه . اما این منافع هرگز بیشتر از نظرسنجی ها و مطالعات امکان سنجی رفت.

با توجه به افزایش مداوم در حمل و نقل جهانی در قرن 21 با ظهور کشورهایی مثل چین، هند و دیگران در حال توسعه جهان، کانال نیکاراگوئه به عنوان مسیر حمل و نقل شد از لحاظ اقتصادی قابل دوام. در ژوئن سال 2013، نیکاراگوئه در مجلس ملی تایید لایحه اعطای حق 100 سال عملیاتی Hong کنگ نیکاراگوئه کانال توسعه سرمایه شرکت (HKND گروه) به صندوق و یا ساخت.

در 172 مایل (278 کیلومتر)، یا بیش از سه بار طول کانال پاناما 100 ساله است که از سوی ایالات متحده 34 سال پس از مهندسین فرانسوی از آن شروع به پایان رسید است. ساخت و ساز از کانال برآورد هزینه 50 میلیارد دلار، رسما آغاز شد در 22 دسامبر سال 2014 با اتمام موعد مقرر ظرف پنج سال به حدود 1400 عملیاتی تبدیل. مقایسه به کانال پاناما کانال نیکاراگوئه را عمیق تر و گسترده تر باشد. موفقیت کانال نیکاراگوئه می تواند رشد اقتصادی سالانه به بیش از 10 درصد نیکاراگوئه یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای لاتین را بالا می برد.