Polimeer

Polimeer

Chemie: (Grieks polus, "baie" en meros, "deeltjie") Enigeen van 'n aantal natuurlike en sintetiese chemiese verbindings met 'n hoë molekulêre massa, wat deur polemerisasie gevorm is; teenoor dimeer en monomeer: Sellulose is 'n voorbeeld van 'n natuurlike polimeer. Deesdae gebruik ons ook baie sintetiese of mensgemaakte polimere.

0 0

التحسين

إضافة صورة

نوع المصطلح: اسم
المرادف (المرادفات)
مسرد المصطلحات
المجال / النطاق: كيمياء
الفئة: كيمياء المواد
Company:
المنتج:
الاختصار-المختصر:

المزيد

إضافة إلى My Glossary

لغات أخرى:

المزيد

ماذا ترغب أن تقول؟

انظر المصطلحات المشابهة

Paramagnetisme

كيمياء; كيمياء المواد

Geringe magnetisme wat by sekere stowwe, byvoorbeeld die minerale biotiet, olivien en pirokseen, aangetref word as gevolg van die teenwoordigheid van ongepaarde ione in die atome ...

Desaktivering

كيمياء; كيمياء المواد

Onaktief maak of word — die omgekeerde handeling uitvoer van aktiveer. Deur uitstraling van 'n ligkwantum kan 'n geaktiveerde molekule gedesaktiveer word.

Hidrotermaal

كيمياء; كيمياء المواد

Geologie: Van, betreffende, voortgebring deur die werking van verhitte of oorverhitte water veral waar dié werking bestaan in die oplossing, verplasing, herafsetting en ...

Flogiston

كيمياء; كيمياء المواد

Chemie, verouderd: Hipotetiese, materiële prinsipe van vuur en verbranding (simbool Φ), wat volgens die flogistonteorie van G.E. Stahl (1660 tot 1734), wat die term ingevoer het, ...

Aërosol

كيمياء; كيمياء المواد

Fyn verspreide deeltjies ('n kolloïdale stelsel), soos 'n mis, in 'n gasmedium: In die bestryding van die tsetsevlieg word onder andere gebruik gemaak van vliegtuie wat die vergif ...

Kunsmatig

كيمياء; كيمياء المواد

Nie natuurlik van oorsprong nie maar tot stand gekom, teweeggebring, gemaak of uitgevoer deur menslike toedoen; artifisieel; in attributief gebruik dikwels sinoniem met kuns-(.) ...