زبان دسته ای از مردم به نام قوم آبخاز که بیشتر آنها ساکنان بومی جمهوری خودمختار آبخازستان در منطقه قفقاز هستند. آبخازها 7/50% کل جمعیت این جمهوری را شکل می دهند. شماری از آبخازها در کشورهای گوناگون خاور میانه و به ویژه ترکیه زندگی می‌کنند. زبان آبخازی در جمهوری آبخاز، زبان رسمی است و برطبق آمار سال (؟ م.) دوروبر 100000 نفر گویشور دارد. آمار جمعیتی سال 2010م. روسها، شمار 6786 گویشگر آبخازی را در کشور روسیه گزارش می دهد.

سامانه نگارشی

از سال 1862م. به بعد، بر اساس الفبای سیریلی برای زبان آبخازی الفباهایی درست شده است. بارون پتر فون اوسلار (Peter von Uslar) نخستین الفبا را ابداع کرد که الفبای 37 کاراکتری سیریلی بود. در سال 1909م. الفبایی 55 حرفی سیریلی به کار گرفته شد. نیکلای مار (Nikolai Marr) زبان شناس گرجی- روسی، الفبایی 75 کاراکتری لاتین درست کرد که از 1926 تا 1928 ادامه داشت. در سال 1938م. الفبای گرجی تحمیل شد اما پس از مرگ استالین، درخواست آبخازها برای جدا شدن از گرجیها به عرضه دوباره الفبای سیریلی کنونی در سال 1954م. انجامید که در سال 1892م. دیمیتری گولیا (Dimitri Gulya) همراه با کنستانتین ماچاواریانی (Konstantin Machavariani) آن را طراحی کردند و آلکسی چوچوآ (Aleksey Chochua) در سال 1909م. اصلاحاتی در آن انجام داد.